„Na jej widok Pan użalił
się nad nią…”
Zadziwi
nas postawa Jezusa z dzisiejszej Ewangelii. Przybywając do Kafarnaum zauważa
orszak pogrzebowy i rozżaloną kobietę, wdowę, która straciła jedynego syna. Jak podkreśla św. Łukasz Jezus wzruszył się
losem owej kobiety i dlatego podszedł do noszy na których leżało ciało chłopca
po czym kazał mu wstać. A on wstał i zaczął mówić. W opisach różnych cudów
Jezusa w Ewangelii zazwyczaj ktoś prosił Go o pomoc. W tej sytuacji inicjatywa
jest po stronie Jezusa.
I ta scena pokazuje nam działanie Boga, który z miłością zawsze pochyla się nad grzesznymi ludźmi, kiedy dotknie ich jakieś cierpienie lub nieszczęście. Ale trzeba nam pamiętać, że miłość jaką okazuje nam Bóg jest dla nas także zadaniem byśmy i my tą miłość okazywali swoim bliźnim. Niełatwa to sprawa, ale trzeba nam ten wysiłek w swoim życiu podejmować, bo to jest istotą naszego powołania. Dlatego kształtujmy w sobie wyobraźnie miłosierdzia, o którą prosił nas bł. Jan Paweł II. Niech miłość objawiająca się w naszych czynach nadaje naszemu życiu sens i wlewa w nasze serca Boży pokój.
I ta scena pokazuje nam działanie Boga, który z miłością zawsze pochyla się nad grzesznymi ludźmi, kiedy dotknie ich jakieś cierpienie lub nieszczęście. Ale trzeba nam pamiętać, że miłość jaką okazuje nam Bóg jest dla nas także zadaniem byśmy i my tą miłość okazywali swoim bliźnim. Niełatwa to sprawa, ale trzeba nam ten wysiłek w swoim życiu podejmować, bo to jest istotą naszego powołania. Dlatego kształtujmy w sobie wyobraźnie miłosierdzia, o którą prosił nas bł. Jan Paweł II. Niech miłość objawiająca się w naszych czynach nadaje naszemu życiu sens i wlewa w nasze serca Boży pokój.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz